JE MAG OOK NIETS MEER ZEGGEN!

Vrijheid van meningsuiting in Zandvoort

“Je mag ook niets meer zeggen”.
Een zin die we steeds vaker horen van met name politiek rechts georiënteerde mensen. Mensen die veelal geconfronteerd worden met hun eigen onverdraagzaamheid, vooroordelen en racistische gedachten. Mensen die moeite hebben dat het perspectief op minderheden in de samenleving veranderd. Mensen die met name politiek links en immigranten overal de schuld van geven zonder zelf enige verantwoordelijkheid te nemen.

“Je mag ook niets meer zeggen”
Opiniemakers en columnisten zoals Robert Jensen, Wierd Duk en zelfs Wouter de Winter bezigen met enige regelmaat deze suggestie. Volgens hen staat de vrijheid van meningsuiting onder druk en wordt met name bedreigd door de linkse Woke mafia, waar ze mij ook toe bereken. Echter gebruiken zij de vrijheid van meningsuiting veelal als excuus om gewoon racistisch te kunnen zijn en citeren bewust alleen de meest radicale groepering van de Woke beweging.

“Je mag ook niets meer zeggen”.
Een gevoel wat ook steeds vaker bij het links politieke spectrum wordt ervaren. Niet omdat ze racistisch willen zijn, minderheden aan willen vallen of verantwoordelijkheid nemen, maar omdat ze juist anderen wijzen op hun vooroordelen, racisme en onverdraagzaamheid.
Een ieder die Thierry Baudet aanvalt op zijn antisemitisme of complot idioterieën, wordt geconfronteerd met vele scheldpartijen en bedreigingen van zijn volgelingen.

“Je mag ook niets meer zeggen”.
Een gedachte die ook mij niet vreemd meer is.
Niet omdat ik tot het linkse politieke spectrum behoor. Niet omdat ik andere wijs op hun racisme, vooroordelen of onverdraagzaamheid en zelfs niet omdat ik met enige regelmaat complot idioterieën weerleg met werkelijke feiten. Maar omdat ik in Zandvoort woon en als één van de weinigen openlijk mijn bezwaren tegen de Formule 1 en het circuit durf te uiten.

Hoewel ik het grote talent van Max Verstappen erken, vind ik hem ook een te geïdealiseerde belastingontduiker uit Monaco die weinig nog met Nederland te maken heeft.
De miljoenen die ieder jaar nu in een veel te vervuilende race midden in een natura 2000 gebied worden gestopt, kunnen we volgens mij beter gebruiken om de uitstoot van het circuit tegen te gaan en het natuurgebied te onderhouden.

Niemand hoeft het van mij met mij eens te zijn en ik besef mij heel goed dat ik niet, in mijn eentje, de Formule 1 en het circuit kan tegen houden.
Maar vele Zandvoorters vinden dat ik het niet eens mag zeggen.
Bedreigen me met een klap op mijn bek of het breken van mijn benen, als ik klaag over de overlast die ik ondervind in mijn eigen leefomgeving. Vinden dat ik niet moet zeiken en stoppen met mijn mening geven.

Hoewel ik gewend ben als linkse podcaster, opiniemaker en columnist aan vele bedreigingen en scheldpartijen van met name anonieme rechtse lafbekken, schrik ik toch van deze nieuwe ontwikkeling in mijn eigen leefomgeving. Want blijkbaar mag ik in mijn eigen Zandvoort over de Formule 1, niets dan goeds zeggen. Waar is dan die zogenaamde heilige vrijheid van meningsuiting gebleven?
Of mag je werkelijk niets meer zeggen?

Bastiaan Toorenent.