HET JEUKENDE MOTTO IS VEEL ZEGGEND! | Podcast Geëngageerd Gelul S1/E07

In deze aflevering van de podcast Geëngageerd Gelul leest Bastiaan Toorenent een korte column voor die hij schreef over het motto van het nieuwe coalitie akkoord van Kabinet Rutte 4.

Hieronder kunt u direct de video van de podcast aflevering bekijken.

Tevens Kunt u zich abonneren op de video’s van de podcast via mijn YouTube Kanalen of door mijn Facebook Fanpagina te gaan volgen.

Hieronder kunt u direct luisteren naar de podcast aflevering

Tevens kunt u zich abonneren op de podcast Geëngageerd Gelul via Spotify, Apple Podcast of diverse andere podcast platformen.

Hieronder kunt u direct zelf de column lezen.

HET JEUKENDE MOTTO IS VEEL ZEGGEND!

Omzien naar elkaar en vooruit kijken naar de toekomst.
Afgelopen woensdag was het dan eindelijk zover en heel Nederland mocht getuigen zijn van de geboorte van het coalitie akkoord tussen VVD, D66, CDA en ChristenUnie.
Het was een zware bevalling en zelfs onze eeuwige optimistische, goedlachse en aan geheugenverlies lijdende premier, kon het bijna niet geloven dat de onstuimige zwangerschap eindelijk over was.

Nu ga ik vast nog heel veel schrijven over de inhoud van het akkoord.
Over de vele miljarden die uitgegeven gaan worden.
Over de bezuinigingen op de zorg die geen of toch wel bezuinigingen zijn.
Over de minimale verhoging van het minimumloon.
Over de plannen om kerncentrales te bouwen.
Over het afschaffen van het leenstelsel.
Over… over… over….
Maar nu niet.
Ik ga het ook niet hebben over de zogenaamde nieuwe bestuurscultuur, wat dat ook mag betekenen, of de belofte van meer transparantie die door Sigrid Kaag, op de presentatie dag, al gelijk teniet werd gedaan.
Ik ga het zelfs niet over het historisch lage vertrouwen in de politiek hebben en waarom de reactie van de meeste burgers; “eerst zien en dan pas geloven”, eigenlijk best logisch is.
Nee ik ga het hebben over het jeukende motto zelf.
Want zegt dat eigenlijk niet al meer dan genoeg?

Omzien naar elkaar en vooruit kijken naar de toekomst.
Als eerste is het natuurlijk een totaal bij elkaar geraapte zin, die nimmer in zijn geheel door één van deze partijen verzonnen kan zijn.

Omzien naar elkaar en vooruit kijken naar de toekomst.Van het eerste deel, omzien naar elkaar, spat het christelijke af.
Het is namelijk niet helpen van elkaar, niet zorgen voor elkaar maar omzien naar elkaar.
Dit moet wel door de Christen Unie verzonnen zijn omdat zelfs het CDA, dergelijke ouderwetse woordkeuzes, niet meer snel zal maken.
Het woord omzien wordt alleen nog met enige regelmaat gebruikt in evangelische Bijbelvertalingen.
Aangezien de CDA top met name bestaat uit rechtse katholieken die niet eens invulling weten te geven aan een dergelijk woord, laat staan dat ze nog de bijbel lezen, schrijf ik het eerste deel geheel toe aan Gert-Jan Segers.
Hoewel ik hem zie als een van de weinige echte integere politici, ik vaak redelijk achter zijn sociaal linkse ideeën kan staan en ik zelfs naar zijn geloofsargumenten wil luisteren ook al ben ik het roerend met hem oneens,
doet dit omzien naar elkaar, zijn geloofwaardigheid geen goed.   Want hoe kan je zoiets verzinnen en opschrijven als je, samen met dezelfde coalitie partners, hoogstpersoonlijk verantwoordelijk bent geweest voor de totale vernieling en vernietigen van de levens van ouders die slachtoffer zijn geworden van de kinderopvangtoeslagaffaire.

Omzien naar elkaar en vooruit kijken naar de toekomst.
Natuurlijk besef ik me dat ieder motto wat we hebben gehad had, sinds het eerste paarse kabinet, vaag en veelal inhoudsloos is geweest.
Paars 1, die begon met een motto voor een regeerakkoord, heeft haar “Keuzes voor de toekomst” achteraf misschien nog het meest waargemaakt.
Maar hoewel de motto’s van Balkenende 1, 2, 3 en 4 vaag waren en veelal geen inhoud hebben gekregen, bestonden ze wel uit kern woorden die gezamenlijk een kloppende zin maakte.
Ook voor de motto’s van Rutte 1, 2 en 3 gold dat al waren deze dan weer vaak kort om zo toch krachtig over te komen.
Maar dit bij elkaar geraapte zooitje van Rutte 4, klopt als zin niet eens. Want het aangeplakte tweede deel, vooruit kijken naar de toekomst, is niets minder dan een pleonasme.
Of we kijken vooruit.Of we kijken naar de toekomst. Maar we kijken niet vooruit naar de toekomst.
Heel misschien zou je nog kunnen zeggen dat je vooruit kijkt in de toekomst maar zelfs dat blijft een hoog pleonastisch gehalte houden.
En dan te bedenken dat dit tweede deel verzonnen en verkondigd is door D66.
De onderwijs partij.

Omzien naar elkaar en vooruit kijken naar de toekomst.
Een vaag, inhoudsloos en nietszeggend motto die ook nog eens niet als zin klopt.
En toch schrijft Mark Rutte, zelf onderwijzer en historicus, het gewoon op.

Omzien naar elkaar en vooruit kijken naar de toekomst.
De apathie waarmee het eerste deel van het motto is opgeschreven, zonder rekening te houden met de slachtoffers van het vorige kabinet, is veel zeggend.
Het verraad de onverschilligheid van de coalitiepartijen richting de burger en wekt maar weinig vertrouwen.
Tel daarbij op hoe makkelijk de fout is gemaakt in het tweede, aangeplakte deel van het motto en de boodschap die het nieuwe kabinet nietsvermoedend uitdraagt, beloofd niet veel goeds.
Want hoe moet de burger erop vertrouwen dat het wel goed komt, met alle problemen waarmee we te maken krijgen, als het het kabinet eigenlijk zegt: we malen niet om uw gevoelens en ook niet om de fouten die wij maken.

Omzien naar elkaar en vooruit kijken naar de toekomst zegt natuurlijk niets over het beleid en de werkelijke uitvoering daarvan.
Maar het feit dat de zin al niet klopt, doet me het ergste vrezen.