In Zandvoort Nieuw Noord loopt een vrouw met haar hond Mees in het duingebied. Deze witte en op middelbare leeftijd zijnde vrouw, zou door de jongere generatie omschreven worden als een Karen, aangezien zij zich gerechtigd voelt om te bepalen wat wel en niet in het duingebied mag. Naast dat ze de meest vreemde verhalen door bazuint over andere honden bezitters, ontleent ze zichzelf ook het recht om rolstoelafhankelijke de toegang tot de duinpaden te ontzeggen. Zij heef namelijk het idee dat iemand in een elektrische rolstoel alleen over de fietspaden mag.
Aangezien dit niet het beleid is van de PWN en zij dus ook geen steun krijgt van de boswachters, probeert zij haar gelijk te krijgen op de meest kinderachtige wijze. Dit doet ze vooral door meerdere grote takken en boomstammen dwars over de paden heen te leggen zodat mensen in een rolstoel er niet meer langs kunnen.
Eerst dacht ik dat het onzin was toen een andere rolstoelgebruiker mij vertelde over deze praktijken. De boomstammen zouden ook zo dwars over de paden gevallen kunnen zijn en de grote takken waren waarschijnlijk op deze plekken achtergelaten door een enthousiaste hond.Deze naïeve bubbel, waar ik mij in bevond, barstte echter snel toen ik deze Karen, op nog geen dertig meter van mij vandaan, een grote tak dwars over het smalle duinpad zag leggen.
Nu heb ik geen last van deze takken en boomstammen aangezien één van mijn honden het wegslepen van de obstakels ziet als een leuk spelletje. Maar dat geld niet voor alle rolstoelafhankelijke hondenbezitters. Het is dan ook, in mijn ogen, een duidelijke vorm van gehandicapten pesten. Iets waar, in mijn beleving, de meeste Zandvoorters absoluut niet achterstaan en zeker niet de andere gebruikers van het gebied, die met veel liefde steeds weer de neergelegde takken en boomstammen voor ons aan de kant slepen.
Toch, tot mijn grote verbazing, is het een praktijk die het Zandvoortse college van B&W, wel aanhangt. Want uit de stukken van de laatste commissie vergadering blijken de wethouders de gehandicapte Zandvoortse burger, niet te vertrouwen. Ze willen namelijk de WMO verordening aanpassen zodat ze met name strenger kunnen controleren op het PGB. Ze willen zelfs zo ver gaan dat ze bij een simpel gerucht of vermoeden van onregelmatigheden, het PGB per direct kunnen stopzetten. Dit zonder dat er een onderzoek is ingesteld of er werkelijk vastgesteld bewijs is van oneigenlijk gebruik.
En nu kunt u zeggen dat goede controle nooit slecht is maar wie verzekerd ons dat de menselijke maat zal blijven gelden bij dit soort extreme maatregelen.
Dergelijke overheidscontrole en wantrouwen in de burger doet mij het ergste vermoeden en geeft visioenen van affaires zoals het toeslagenschandaal. Het is niets anders dan gehandicapten pesten, omdat je vind dat ze ergens geen recht op hebben. Bovendien is de controle niet eens nodig aangezien Zandvoort, als een van de weinige gemeente in Nederland, ruim tweehonderddertigduizend euro over heeft van haar WMO budget.
Maar het gaat zelfs verder want het college vindt gehandicapten pesten of zelfs uitknijpen blijkbaar een goed beleid. Want hoewel u misschien de pgb controle goed vindt, is het voorstel om meer kosten te bereken voor een gehandicapten parkeerplaats toch moeilijk te verantwoorden. Zo moeilijk zelfs, dat het niet eens als een voorstel in het raadsstuk stond omschreven maar alleen in de kleine cijfertjes van de begroting terug was te vinden. Een begroting waar het college van hoopte dat de raad gewoon mee in zou stemmen zonder deze kleine cijfertjes te zien.
Een gehandicaptenparkeerplaats op kenteken wordt namelijk, zonder enige uitleg, verdubbeld in prijs. Van iets meer dan driehonderd euro gaat zij ineens naar bijna zeshonderd euro. Reken daarbij zeventig euro extra om de parkeerplaats in te meten bij geen standaard parkeermaten, zoals die nodig zijn voor een auto met rolstoellift en reken ook nog eens tweehonderdtwintig euro voor de blauwe gehandicaptenparkeerkaart.
Als je een eigen auto wil, als rolstoelafhankelijke, in Zandvoort ben je alleen al, om hem in je straat te parkeren, negenhonderd euro kwijt en dan hebben we het nog niet eens over vergunningen of parkeren buiten je eigen vergunningsgebied.
Gehandicapt zijn is niet een feestje en geeft je absoluut geen recht op meer dan anderen. Het is eerder doorgaans duurder omdat je nu eenmaal aanpassingen moet maken waarvan meer dan de helft niet vergoed wordt.
Maar als het dan ook nog duurder wordt door een college van B&W zonder enige echte reden, dan is het gewoon gehandicapten pesten.
Iets waar deze wethouders helaas wel het recht toe hebben…..
Of vindt u van niet?
