FURIEUZER DAN FURIEUS! (Het wantrouwen van gemeente Zandvoort in haar burgers)

Ik ben geïrriteerd.
Ik ben erg geïrriteerd.
Ik ben heel erg geïrriteerd.
Ik ben super geïrriteerd.
Ik ben super erg geïrriteerd.
Ik ben geïrriteerder dan geïrriteerd dus ben ik eigenlijk geagiteerd.

Ik ben erg geagiteerd.
Ik ben heel erg geagiteerd.
Ik ben super geagiteerd.
Ik ben super erg geagiteerd.
Ik ben geagiteerder dan geagiteerd dus ben ik eigenlijk boos.

Ik ben erg boos. Ik ben heel erg boos.
Ik ben ontzettend boos.
Ik ben ondragelijk boos.
Ik ben verschrikkelijk boos.
Ik ben bozer dan boos dus ben ik eigenlijk woedend.

Ik ben erg woedend.
Ik ben heel erg woedend.
Ik ben ontzettend woedend.
Ik ben verschrikkelijk woedend.
Ik ben woedender dan woedend dus ben ik eigenlijk furieus.

Ik ben erg furieus.
Ik ben heel erg furieus.
Ik ben ontzettend furieus.
Ik ben verschrikkelijk furieus.
Ik ben furieuzer dan furieus maar van furieus bestaat geen overtreffende trap!

En nu vraagt u zich natuurlijk af waarop en waarom?
En die vraag is eigenlijk eenvoudig te beantwoorden.
Ik ben namelijk het afgelopen jaar zo goed als mijn gehele been functionaliteit van beide benen verloren.
Ik ben gehandicapt en op 39 jarige leeftijd is dat op zich al erg genoeg.
Maar daar ben ik niet furieuzer dan furieus om, niet woedender dan woedend.
Waarom en waarop dan wel?

Op de gemeente Zandvoort.
Op de WMO afdeling van de gemeente Zandvoort.Want zij nemen mijn klachten niet serieus.
Twijfelen aan mijn handicap en de last die dat legt op het leven van mijn 12 jarige zoon.
En zij vinden het gek dat ik furieuzer ben dan furieus omdat ik nog steeds niet het aangevraagde hulpmiddel heb.

Ondertussen heb ik de hele dag door tintelingen.
Erge tintelingen.
Hele erge tintelingen.
Super erge tintelingen.
Verschrikkelijke tintelingen.
Ondragelijke tintelingen in mijn benen en voeten.

Daarnaast heb ik vierentwintig uur per dag spierkrampen.Erge spierkrampen.
Hele erge spierkrampen.
Super erge spierkrampen.
Verschrikkelijke spierkrampen maar nog net niet ondragelijke spierkrampen in mijn benen.

Tevens heb ik altijd gewrichtspijn.
Erge gewrichtspijn.
Hele erge gewrichtspijn.
Super erge gewrichtspijn.
Maar nog net niet verschrikkelijke gewrichtspijn in mijn heupen, knieën en enkels.

Wel heb ik chronische rugpijn.
Erge rugpijn.
Hele erge rugpijn.
Maar nog net niet super erge rugpijn.

Ook heb ik spierkracht verlies.
Veel spierkracht verlies.
Erg veel spierkracht verlies.
Super veel spierkracht verlies.
Verschrikkelijk veel spierkracht verlies.
Ondragelijk veel spierkracht verlies in mijn benen en voeten.

En als laatste heb ik verlammingen.
Erge verlammingen.
Heel erge verlammingen.
Super erge verlammingen.
Verschrikkelijke verlammingen.
Ondraaglijke verlammingen.
Zelfs onmogelijke verlammingen van mijn benen en voeten.

En toch vindt de gemeente Zandvoort het nodig om niet snel te handelen maar mijn aanvraag voor een hulpmiddel, om mij mee te kunnen verplaatsen in en buiten mijn huis, te wantrouwen.
Want ja, een 39 jarige alleenstaande vader, werknemer en cultureel ondernemer, vraagt voor de katse kut een specifieke rolstoel aan!
Hij zal hem vast niet nodig hebben!

En ze vinden het gek dat ik geïrriteerder ben dan geïrriteerd?

Het wantrouwen van de overheid in de burger is al enige jaren van de landelijke politiek doorgesijpeld naar de gemeenten, waardoor ambtenaren van schuldhulpverlening, gemeente uitkeringen, gemeentelijke belastingen en WMO afdelingen er oneigenlijke praktijken op na houden terwijl de wethouders en burgemeesters stil zwijgend toekijken.

En ze vinden het gek dat ik geagiteerder ben dan geagiteerd?

Oogluikend worden dagelijks wetsovertredingen toegestaan zolang de ambtenaar er maar voor zorgt dat er zo min mogelijk geld wordt uitgegeven aan de burger. Want dat is zogenaamd goed financieel beleid van de wethouder. Alleen bij een mogelijke politieke rel wordt er ingegrepen want:
“Oja, er zijn komend jaar verkiezingen.”

En ze vinden het gek dat ik bozer ben dan boos?

De rechten van mijn twaalf jarige kind worden met iedere vertraging verder geschonden en mijn kans op enige verbetering van de functionaliteit van mijn benen wordt met de dag kleiner.

En ze vinden het gek dat ik woedender ben dan woedend?

Ik heb te maken met een WMO afdeling die zich zelf niet aan de wettelijk verordening houd omdat ze mij wantrouwen.
Ik heb te maken met een medisch adviesbureau die zoveel vertraging heeft dat, bij aanvang van het onderzoek, het termijn om tot een advies te komen al ruim zes weken is overschreden.
Ik heb te maken met een advies arts die medische gegevens zonder mij toestemming doorgeeft aan de gemeente. Die medische rapporten aflevert vol feitelijke onjuistheden omdat ze te lui is om mijn medische dossier te lezen of contact op te nemen met de medische specialisten.
En ik heb te maken met een WMO Casemanager die zelf de ballen begrijpt van de wettelijke verordening, ijzen stelt die niets te maken hebben met mijn aanvraag en zelfs chantage praktijken er op na houd om maar van mij af te zijn!

En ze vinden het gek dat ik furieuzer ben dan furieus!

Vier maanden wacht ik al op een noodzakelijk hulpmiddel zodat ik mijn leven weer kan oppakken.
Zodat ik weer volledig kan participeren.
Zodat ik zo snel mogelijk weer uit de ziektewet kan gaan.
Zodat ik die verdomde wet overtredende, strafbare feiten plegende, onbehoorlijk besturende en verschrikkelijke arrogante gemeente ambtenaren en politici niet meer nodig heb.

Want ik wil niet Furieuzer dan furieus zijn.
Niet Woedender dan woedend, niet bozer dan boos, geagiteerder dan geagiteerd of geïrriteerder dan geïrriteerd.

Ik wil gewoon…blijer dan blij, vrolijker dan vrolijk en gelukkiger dan gelukkig zijn.  
Meer niet.

Bastiaan Toorenent.