Bier en wijn geeft…

Een mooie bierfles met ronde vormen, rood etiket en een licht blond kroontje. Gebrouwen in Heiloo als eerste biertje in een brouwerij die niet meer bestaat. De brouwers zijn na hun tweede brouwsel helaas uit elkaar gegaan. Een van hen brouwt nog maar die biertjes zijn nog veel te jong om geproefd te worden.

Het biertje is sprankelend, jong en licht en met een zachte maar bittere nasmaak. Soms verast het even omdat het lijkt of er een klein beetje peper is toegevoegd. Andere momenten is het vertrouwd en zeker. Maar wat altijd blijft is dat zij zacht is en open staat om gedronken te worden.

Een grote oudere fles waar een straffe, sterke en robuuste mengwijn inzit, met een zeer droge afdronk, kijkt naar het biertje. Natuurlijk kent ook de wijn zijn verassingen en zwaktes, maar die laat hij niet op het eerste gezicht zien. Zeker niet aan het biertje. De wijn is al oud en bekend en heeft de vele jaren van rijping doorstaan. Af en toe wankelt hij nog weleens maar iedere keer als dat gebeurd weet de wijn zich staande te houden door de vele ervaringen en de vriendschappelijke wijnen, whisky’s en bieren.

Het biertje lijkt op het eerste gezicht minder stabiel. Zij is nog jong en onervaren. Toch zorgt de soepelheid van haar jeugd, de zachtheid die zij eigenlijk altijd met zich meedraagt en het verassende pepertje ervoor dat zij zich staande weet te houden in de grote boze mensen wereld.

De wijn kijkt naar het biertje en het biertje kijkt naar de wijn. Er is herkenning en toch ook niet. Er is verwantschap en toch ook niet. Maar wat er vooral is, is interesse in elkaar. Zij zoeken elkaar op en stoten elkaar af. Maar iedere keer is de aantrekkingskracht van elkaar sterker waardoor de wijn en het biertje besluiten samen op te trekken en op den duur zich zelfs met elkaar te vermengen.

Het lijkt bizar maar toch te werken. Het is niet wat men ervan verwachte omdat zij de enige uitzondering lijken te zijn op de regel. De regel bier en wijn geeft venijn.
De menging lijkt een succes. Er wordt volop van hen genoten. Op terrasjes zijn ze het onderwerp van gesprek, bij bedrijfsborrels vloeien zij rijkelijk samen en op feestjes zijn zij de gangmakers.

Maar helaas na lange tijd mislukt te menging. De zachte bittere nasmaak van het biertje wordt langzaam hart en zuur. Laat de droge afdronk van de wijn smoelen vertrekken en wordt wat robuust was zwak en wat soepel was stijf. De menging is geen succes meer maar de grootste fout die er ooit is gemaakt.

Het biertje probeert nog soepel te vloeien maar haar stijfheid is te sterk en ze voelt zich niet meer thuis in de grote wijnfles. Ze verzuurt en dat benauwd haar. De robuuste wijn voelt zichzelf wankelen en probeert zich nog vast te houden aan alles om zich heen. Maar het biertje kan dat gewicht niet aan en de menging breekt.

Nu zit de wijn weer in zijn eigen fles en kijkt naar het biertje. Het biertje heeft een nieuwe kroon en een andere smaak maar kijkt nog wel even naar de Wijn.
Alcohol damp loopt als tranen die biggelen over de halzen van de wijn en het biertje. De menging is niet meer en hoewel hij lange tijd goed was gaf bier en wijn alsnog venijn.